23 Δεκεμβρίου 2009

Ανοιχτή επιστολή προς τον Υπουργό Παιδείας


Η ποίηση ως εξεταστέο μάθημα

Έντιμε κύριε Υπουργέ,
    (όπως καλά διδαχθήκαμε στο σχολείο,το «έντιμε» είναι η σωστή προσφώνηση-τη χρησιμοποιώ λοιπόν εδώ) έχω να σας εκφράσω ένα παράπονό μου για τη γ΄λυκείου.
     Λοιπόν,έντιμε κύριε Υπουργέ, έχω να σας εκμυστηρευτώ κάτι: όλα αυτά τα χρόνια στο γυμνάσιο-λύκειο τα «Νέα Ελληνικά» ή αλλιώς τα «Κείμενα» ήταν αυτό που λέμε από τα αγαπημένα μου μαθήματα. Το ποίημα ήταν ένα όλο,σύνολο λέξεων μυστηριώδες και μαγευτικό.Προσέξτε,έντιμε κύριε Υπουργέ, το χρόνο που χρησιμοποιώ: «ήταν». Γιατί «ήταν» θα αναρωτιέστε;
   Ε,λοιπόν, στη Γ΄λυκείου η ποίηση για πρώτη φορά «διδάσκεται».Ανάλυση, ανάλυση και ξανα-ανάλυση. «Αυτή η λέξη σημαίνει το τάδε, εκείνη εκεί σημαίνει κάτι άλλο». Αυτή είναι η ποίηση; Λέξεις,λέξεις και τι σημαίνουν; Έρχομαι εδώ στα λόγια ενός καθηγητή μου: «Η ποίηση είναι σαν το παιχνίδι στα χέρια ενός παιδιού. Αν το παιδί ανοίξει το παιχνίδι να δει τι έχει μέσα,στο τέλος το χαλάει και το παιχνίδι αχρηστεύεται».
    Μη με παρεξηγήσετε, δεν εννοώ να μην καταλαβαίνει ο μαθητής την ποίηση.Ας δίνονται τα απαραίτητα ιστορικά στοιχεία,το υπόβαθρο του ποιήματος και μετά ας αφήνεται χώρος στο μαθητή να καλλιεργήσει και να εκφράσει τη δική του άποψη και τα δικά του συναισθήματα.Το κακό πηγάζει από τη στιγμή που τα Νέα Ελληνικά εξετάζονται ως μάθημα στις Παγκύπριες.Θα ήταν ποτέ δυνατό οι διορθωτές να δέχονται κάθε διαφορετική άποψη των μαθητών:Και θα ήταν ποτέ δυνατό οι μαθητές να διακινδυνέψουν τις δυο-τρεις μονάδες; Καταφύγαμε,έτσι, στην ασφαλή λύση-την παπαγαλία. Αφομοιώνοντας απόψεις τρίτων-«αποδεχτές» απόψεις τρίτων- νοιώθουμε ως μαθητές σίγουροι ότι θα τις πάρουμε τις μονάδες. Χάνουμε,έτσι, στην πορεία και ένα από τα ζητούμενα: την ανάπτυξη της κριτικής μας σκέψης.
    Τη φετινή χρονιά έχουμε μπροστά μας μερικά από τα πιο ωραία ποιήματα που έχουν αναδείξει τα ελληνικά γράμματα. Ε,λοιπόν έντιμε κύριε Υπουργέ, δε θέλω να παπαγαλίζω τον Ελύτη. Θέλω να κρατήσω τη μαγεία που κρύβει ξεχωριστά μόνο για μένα,μόνο για τον καθένα.Θέλω να διαβάζω τα ποιήματά του και να ακούω το γαργάρισμα του νερού στις φράσεις του και να ονειρεύομαι τα ελληνικά νησιά βυθισμένα στο Αιγαίο του.Ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Καβάφης, ο Ρίτσος, όλοι οι ποιητές, έντιμε κύριε Υπουργέ, δε γράφανε σκόρπιες λέξεις. γράφανε ποιήματα.
Αντριανή Κελίρη


Σχόλιο:Με τέτοια παιδιά πώς να μην είμαστε αισιόδοξοι για το αύριο;
Μπράβο Αντριανή μου!

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πόσο θα ακούσει την πρότασή μας ο Υπουργός όμως;Γενικά οι μεγάλοι μας θεωρούν ανώριμους και ποτέ δε θα άκουγαν προσεκτικά μια θέση μας

Andriani είπε...

Δουλειά μας ,πιστεύω,είναι να δείξουμε πως ως νέοι έχουμε άποψη... ειδικά σε θέματα παιδείας τα οποία ,εξάλλου, μας αφορούν άμεσα.
Δε νομίζω πως ο Υπουργός ή ο οποιοσδήποτε ,όπως λες, μεγάλος θα έκλεινε τα αυτιά του στις απόψεις μας αν αυτές έχουν τεθεί με την απαραίτητη σοβαρότητα. Ας εκφράζουμε λοιπόν τις απόψεις μας με παρρησια και με υπευθυνότητα και να μην καταφεύγουμε στη βία γιατί τότε είναι που οι "μεγάλοι" δε θα μας πάρουν στα σοβαρά.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ μαζί σου Αντριανή.
Μπορούμε,άμα θέλουμε να είμαστε ώριμοι.
ένας συμμαθητής

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια πολλά αγαπημένα μου παιδιά.Πριν μισή ώρα περίπου σας ανακάλυψα και πραγματικά ενθουσιάστηκα.Πάρα πολύ σπουδαία η δουλειά που κάνατε.Είμαι περίφανη που είμαι καθηγήτρια σας και είμαι σίγουρη ότι έχετε να δώσετε πάρα πολλά σε αυτή την κοινωνία που ζούμε.Καλή χρονιά να έχετε .
Χρυσταλλένη Χατζηπιερή

Eva Neocleous είπε...

Aγαπητή μου συναδέλφισσα,
είδες τα παιδιά μας;
Σ΄ευχαριστώ εκ μέρους τους για τα καλά σου λόγια. Προσβλέπουμε και στη δική σου συνεργασία και αναμένουμε εργασίες των παιδιών για τα Μαθηματικά.
Καλή Χρονιά για την εκπαίδευση!

E.Palama είπε...

Αγαπητοί μου συμμαθητές, αισθάνθηκα και εγώ την ανάγκη να αναρτήσω ένα σχόλιο σχετικά με την επιστολή της Ανδριανής προς τον Υπουργό Παιδείας. Ανέκαθεν αλλά και στη σημερινή εποχή, υπήρχε προβληματισμός για τη νέα γενιά σχετικά με το ρόλο της, τις προσδοκίες του κόσμου κλπ. Εμείς ως νέοι και αυριανοί πολίτες αυτού του τόπου δεν είμαστε τα άτομα που όπως πολλοί χαρακτηρίζουν, πως σπάμε βιτρίνες, συμπεριφερόμαστε ασκώντας βίας και πυρπολούμε αυτοκίνητα. Προσωπικά για μένα αυτό είναι λάθος. Εγώ, πιστεύω, πως εμείς, οι νέοι είμαστε οι ωριμότεροι ηλικιακά που διεκδικούμε την έκφραση και τη συμμετοχή. Μονάχα εμείς, μπορούμε να ανατρέψουμε αυτήν την άποψη μερικών χρησιμοποιώντας το λόγο, χωρίς να συμπεριφερόμαστε υπερφίαλα και αλαζονικά. Η άποψή μας μπορεί να ακουστεί αν υπάρχει θέληση και πίστη στο σκοπό. Τέλος, να μη ξεχάσω να συγχαρώ την Ανδριανή για την εξαιρετική της επιστολή, που δε δίστασε να εκφράσει τη γνώμη της και πραγματικά είναι μια επιστολή που της αξίζει η απαιτούμενη προσοχή και σοβαρότητα.
Ε.Παλαμά

Eva Neocleous είπε...

Ελένη μου,αυτός ο χώρος είναι δικός σας.Δεν τα είπαμε;Για να εκφράζεστε,για να ασκείτε κριτική και αυτοκριτική,για να καταθέτετε τους προβληματισμούς και τις αγωνίες σας.Μέσα από τα κείμενα και τα σχόλιά σας.
Προσωπικά χαίρομαι που έχω την τύχη να διδάσκω σε παιδιά σαν κι εσάς!
Όταν θα βρω χρόνο θα αναρτήσω αποσπάσματα από τις επιστολές που γράψατε,τόσο εσύ όσο και τα άλλα παιδιά προς τον Υπ.Παιδείας.Η Ανδριανή βέβαια έγραψε το κείμενο ειδικά για το μπλογκ.Και όντως είναι πολύ καλό.

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts with Thumbnails